زمانی که برای ثبت نام به مؤسسه زبان مراجعه میکنید، اولین درخواستی که از شما دارند، شرکت در آزمون تعیین سطح است. پس از آن، با توجه به نمرهای که کسب کردهاید، میتوانید در کلاس زبان شرکت کنید. هر کلاس، سطح متفاوتی دارد و بهطور کلی، شامل سطوح مبتدی، متوسط و پیشرفته میشود. هر مؤسسهای شیوه خاص خودش را برای تعیین سطح دارد، اما روش طبقهبندی در دنیا از یک چهارچوب جهانی پیروی میکند که به آن CEFR میگویند. در این مطلب، قصد داریم بدانیم CEFR چیست و بر مبنای چه استانداردهایی تعریف شده است.
CEFR مخفف «Common European Framework of Reference» است و به معنای «مرجع چهارچوب اروپایی مشترک» است که توصیف دقیقی از سطح زبانآموز بر مبنای مهارتهای زبان انگلیسی ارائه میدهد. این مدرک، برای مدرسین زبان انگلیسی نیز بسیار حائز اهمیت است.
CEFR سه سطح (Level) اصلی دارد: «B» ،«A» و «C». سطح «A» شامل زبانآموزان مبتدی است و سطوح «B» و «C» بهترتیب برای زبانآموزان سطوح متوسط و پیشرفته تعریف شده است. با استفاده از آزمون تعیین سطح، سطح دقیق هر یک از زبانآموزان مشخص میشود و بر اساس آن میتوانند یادگیری زبان انگلیسی را شروع کنند یا ادامه دهند.
هر یک از این سطوح، دو دسته دیگر نیز دارد. بنابراین، در مجموع، CEFR به ۶ سطح مختلف تقسیم میگردد. در جدول زیر میتوانید طبقهبندی هر سطح را مشاهده کنید.
همانطور که اشاره شد، معیار ارزیابی زبانآموزان بر اساس استاندارد جهانی CEFR، بر مبنای مهارتهای زبان انگلیسی و توانایی برقراری ارتباط در محیطهای مختلف تعیین میشود. در تصویر زیر میتوانید ببینید که ارزیابی سطح CEFR چیست و نحوه توصیف سطوح را با توجه به استاندارد جهانی مشاهده کنید. در ادامه مطلب، نحوه تقسیمبندی سطوح را به طور کامل توضیح دادهایم.
سطح C2 (فوق پیشرفته)
در سطح «C2» که به آن «mastery» میگویند، زبانآموزان قادر خواهند بود:
هر چیزی را که میشنوند یا میخوانند به سادگی متوجه شوند.
اطلاعات مربوط به منابع نوشتاری و گفتاری را خلاصه کنند و مباحث گوناگون را به شکلی منسجم سازماندهی کنند.
نظرات خود را بداهه و بهطور دقیق و درست مطرح کنند، در موقعیتهای سخت، به راحتی صحبت کنند و مفهوم دقیقتری از صحبتهای خود را ارائه دهند.
سطح C1 (پیشرفته)
در سطح «C1» که به آن «Advanced» میگویند، زبانآموزان قادر خواهند بود:
طیف وسیعی از متون بلند و پیچیده را درک کنند.
ایدههای خود را بدون دیکشنری و با تسلط کامل مطرح کنند.
برای اهداف اجتماعی، آکادمیک و شغلی به طور کامل و دقیق، ایدههای خود را بیان کنند.
متون دقیق و با ساختاری منسجم درباره موضوعات پیچیده بنویسند، از ساختارهای تعیینشده، کلمات یا عبارتهایی استفاده کنند که برای ارتباط میان جملهها استفاده میشوند و از راهکارهای مؤثر در نوشتن بهره ببرند.
سطح B2 (فوق متوسط)
در سطح «B2» که به آن «Upper Intermediate» میگویند، زبانآموزان قادر خواهند بود:
ایده اصلی متون پیچیده را هم در رابطه با مفاهیم عینی و هم انتزاعی درک کنند، مانند مباحث تخصصی مربوط به حرفه یا رشته خود.
با افراد دیگر بدون مشکل خاصی صحبت کنند و به طور بداهه اظهار نظر کنند.
طیف وسیعی از موضوعات گوناگون، متون دقیق و خاص خلق کنند، دیدگاه خود را درباره موضوع مربوطه ارائه دهند و مزایا و معایب آن را بررسی کنند.
سطح B1 (متوسط)
در سطح «B1» یا «Intermediate»، زبانآموزان قادر خواهند بود:
موارد کلی ورودی استاندارد را در رابطه با محل کار، مدرسه و غیره درک کنند.
از عهده موقعیتهایی نظیر مسافرت کردن و تعامل با افراد انگلیسیزبان برآیند.
متنهای ساده درباره موضوعات پرکاربرد یا علایق شخصی خود بنویسند.
تجربهها، حوادث، رؤیاها و آرزوهای خود را مطرح کنند و توضیحات مختصری درباره نظرات و برنامههای خود ارائه دهند.
سطح A2 (ابتدایی)
در سطح «A2» یا «Elementary»، زبانآموزان قادر خواهند بود:
جملهها را درک کنند و از اصطلاحات پرکاربرد و مرتبط با محیط مربوطه استفاده کنند (نظیر اطلاعات خانوادگی و شخصی، خرید کردن، محل زندگی، استخدام).
از جملات ساده و ابتدایی که به تبادل اطلاعات درباره موضوعات تکراری نیاز دارد، برای برقراری ارتباط استفاده کنند.
خصوصیات مربوط به گذشته خود و محیطی که در آن زندگی کردهاند را در صورت لزوم بیان کنند.
سطح A1 (پایه)
در سطح «A1» یا «Beginner»، زبانآموزان قادر خواهند بود:
از اصطلاحات آشنا و روزمره انگلیسی و عبارتهای خیلی ساده و ابتدایی در حد نیاز اولیه خود استفاده کنند.
خودشان و دیگران را معرفی کنند و به پرسشهایی در مورد محل سکونت، افرادی که میشناسند و چیزهایی که وجود دارد، پاسخ دهند.
به روشی ساده با دیگران ارتباط برقرار کنند، برای مثال اگر شخص مقابل شمرده و واضح صحبت کند، آنها میتوانند منظورش را متوجه شوند.